De handjes van Emma blijven voor altijd zacht, klein en onschuldig

Op een lege plek in een weiland vol paarse tulpen zit een klein blond meisje zonder jas. Ze kijkt omhoog naar de blauwe lucht, haar ogen zijn licht dichtgeknepen door de zon. Het lijkt wel een engeltje met haar haren van goud. Ze draagt rode veterlaarsjes en over haar knieën liggen haar lieve, kleine handjes over elkaar gevouwen.